Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΜΑΣ ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Η Χάρις του Αγίου Ανδρέα ήλθε στο χωριο μας από την Ιερά Μονή Ταξιαρχων

Με μεγάλη λαμπρότητα, συγκίνηση και χαρά έγινε η υποδοχή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ανδρέου που φυλάσσεται στην παλαίφατο και αυτοκρατορική Ιερά Μονή Ταξιαρχών Αιγίου.

Το Ιερό λείψανο μετέφερε ο Αρχιμανδρίτης και αδελφός της ως άνω Ιεράς Μονής π. Λεόντιος Πετρίδης μετά του Οικονόμου π. Πέτρου Κορδοτού εφημερίου της Αγίας Μαρίνης Μυρτιάς.

Το κατηχητικό μας σύσσωμο αγόρια και κορίτσια πρόστρεξαν να τιμήσουν τον Άγιο Ανδρέα και να σηκώσουν εξαπτέρυγα και λάβαρα προς δόξα και τιμή Του.

Συγκινημένοι και με ιδιαίτερη ευλάβεια πρόστρεξαν να λάβουν την Χάρη του Αγίου, οι ενορίτες αλλά και πολλοί  προσκυνητές από την περιφέρεια Ακράτας.

Ανήμερα της γιορτής του Αγίου προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ταξιαρχών Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Πουλής ο οποίος κήρυξε και τον Θείο Λόγο.

Κατά την ομιλία του αναφέρθηκε στο «Ευρίκαμεν τον Μεσσία» και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους νέους μας οι οποίοι συνεχώς «ψάχνονται» και στο τέλος καταλήγουν στο κλείσιμο στον εαυτό τους βρίσκοντας διέξοδο στα videogames.

Ο εφημέριος μας π. Θεοφάνης ευχαρίστησε θερμά τον Καθηγούμενο π. Καλλίνικο, αφού για πρώτη φορά βγήκε το Ιερό Λείψανο από την Μονή για προσκύνημα, καθώς επίσης και όλους τους ιερείς που πήραν μέρος, τις κυρίες που επιμελήθηκαν τον στολισμό του ναού, τους επιτρόπους και όλους όσους προσφέρονται συνεχώς ανιδιοτελώς και με φόβο Θεού να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της ενορίας.

Να είμαστε καλά και του χρόνου με υγεία.

Χρόνια πολλά στους απανταχού Βαλκουβινιώτες.

~~~~~~~~~~~~

Ακολουθούν κάποια φωτογραφικά στιγμιότυπα. Αν θέλετε να στείλετε Ευχές στο mail μας valkouvina@gmail.com

ΟΙ ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ

ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ 

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ

 ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ 

Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ

********************

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ 2015

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ!!!!

      

     ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ....

 Πάει κι αυτό το καλοκαίρι! Έφυγε παίρνοντας μαζί του τις φωνές των παιδιών, τη ζωή της πλατείας μας. Ένα καλοκαίρι γεμάτο χαρές και χωρίς σχολείο άφησε πίσω του και άλλες όμορφες αναμνήσεις.

        

   Ένα καλοκαίρι γεμάτο με παιδιά και παιχνίδια που έκαναν πιο όμορφο το χωριό μας. Ένα χωριό που τώρα πια είναι ερημωμένο και στο οποίο έχουμε μείνει μόνο εμείς, τα λιγοστά Κατηχητόπουλα της Αμπέλου.

            

  Νιώθουμε λίγο μοναξιά εδώ στο χωριό γιατί όταν έρχεται ο χειμώνας είναι δύσκολος και βουβός χωρίς παιδιά να φωνάζουν στην πλατεία και στο γήπεδο. Χωρίς κυνηγητό και κρυφτό να ακροβολιζόμαστε σε όλο το χωριό μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Να τρώμε πίτες στην πλατεία της εκκλησίας και να ακούμε μουσική….

Όλα τώρα είναι βουβά …  Ακόμα και τις μουριές κλαδέψανε και φαίνεται ακόμα πιο ερημικός ο τόπος.

Πιστεύουμε ότι καταλάβατε τι εννοούμε…

Παρ’ όλα αυτά είμαστε Ε Μ Ε Ι Σ εδώ !!!

Το ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ  μας λειτουργεί ακόμα και εμείς προσπαθούμε αν και είμαστε λίγα παιδιά να δώσουμε ζωντάνια σ’ αυτό το χωριό που το καλοκαίρι σφύζει από ζωή.

Τώρα απλά περιμένουμε το επόμενο καλοκαίρι!

Στέλνουμε χαιρετισμούς σε όλους τους φίλους μας….

Ο Κωνσταντίνος και ο Θοδωρής είμαστε!!

Ο ΑΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΓΡΙΟΥΛΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

            Στίς δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία.

Ηταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο.

Καί να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με μόνο τον άρρωστο. Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.

- Φύγε από εδώ! Ποιος σε εκάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.
Ο παπάς τα έχασε.

- Μα δεν ήλθα από μόνος μου! Με έκάλεσε η γριά!

- Ποια γριά; Εγώ δεν ξέρω καμμιά γριά!

Ο παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του άρρωστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα πού τον έκάλεσε.

Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο.

- Να αυτή!

- Ποια αυτή, Ξέρεις, τί λες, παπά; Αυτή είναι η μάνα μου. Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα!

Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος. Ο άρρωστος άρχισε να κλαίει. Καί αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί.  Καί μετά, εκοινώνησε.

Η μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει τον δρόμο της σωτηρίας.

Πηγή: anaplastiki.gr

ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Είναι λογικό ν'αναριωτιέστε σε ποιον αναφέρεται ο τίτλος. Το παρακάτω κείμενο που υπογράφουν τα ΚΑΤΗΧΗΤΟΠΟΥΛΑ της ενορίας μας ίσως σας βοηθήσει λίγο....

Είναι ο άνθρωπος που σε κάθε κάλεσμα της ενορίας μας δίνει το παρόν αφήνοντας πίσω του δούλειές και έννοιες μόνο και μόνο για να βρεθεί κοντά στα πνευματικοπαίδια του, τα οποία έμαθαν στην παρουσία του και πλέον τον αποζητούν. 

Είναι      ΑΦΥΛΑΡΓΥΡΟΣ

               ΝΟΥΘΕΤΙΚΟΣ

               ΘΕΟΦΙΛΟΣ

               ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ

               ΩΦΕΛΙΜΟΣ

               ΠΑΤΕΡΑΣ

               ΟΔΗΓΟΣ

               ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ

                 Ο λόγος για τον Αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Πουλή

Μερικές φορές τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψεις το μεγαλείο ενός ανθρώπου και ιδιαίτερα του Γέροντά μας ο οποίος είναι τόσο ταπεινός που γίνεται ένα με τα παιδιά και τους ενορίτες σε κάθε δραστηριότητα της ενορίας μας. 

Δεν σκέφτηκε ποτέ αν θα κοπιάσει ή αν θα πιεστεί από τον χρόνο με αποτέλεσμα να απαντά θετικά σε κάθε μας πρόσκληση. 

Εμείς ως πνευματικοπαίδια του των ευχαριστούμε μέσα από το μπλογκ,(είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε)για το μεγαλείο της καρδιάς του, τις νουθεσίες του, την καθοδήγησή του σε πνευματικά αλλά και ενοριακά θέματα και φυσικά για το ότι στέκεται πάντα δίπλα μας ως ΠΑΤΕΡΑΣ.

Και επειδή δεν έχουμε πάρει την άδεια του γι'αυτό το αφιέρωμα δεν θα αναφέρουμε περισσότερα. 

Αγαπημένε μας Γεροντα ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ! 

Παρακαλούμε να μας συγχωρήσετε γι'αυτήν την πρωτοβουλία! 

Ο Άγιος Θεός να Σας χαρίζει Μακροημέρευση και κάθε καλό.

          

     Πατήρ Θεοφάνης Γκοτσόπουλος 

&

 Πρεσβυτέρα Νικολίτσα

Ξεναγεί τα κατηχητοπουλα στο Μοναστήρι του  (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ)

ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΌ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ 

ΛΗΞΗ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ 2011 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2012

ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ 

ΕΙΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ π. ΘΕΟΦΑΝΗ

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ
ΑΝ ΚΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ

 Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ 

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΜΗΜΑΤΙΚΉ ΜΑΣ ΕΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟ

ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ 29/7/2014 -ΑΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ
 ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΗΣ

Η ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ

Ενα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! 

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: "Κυρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: "Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" Και η αγελάδα απάντησε: "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι .... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο αγρότης έσφαξε αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!

πάει η κοτούλα....

Αλλά η αρρώστια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι !

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την αγελάδα του......

Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......

Γι' αυτό και σεις, την επόμενη φορά που κάποιος σας πει ότι έχει ένα μικρό πρόβλημα- μεγάλο γι’ αυτόν- και που ίσως εσάς δε σας πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν κάποιος από το περιβάλλον μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις σε μεγάλο κίνδυνο!
Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ'αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!

Μάθετε λοιπόν, πως κάθε τι που σας αφορά, αφορά εξίσου και μένα, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!

http://katixitikoinois.blogspot.gr/