Η εορτή της Τρυπητής ως πολιούχου Αιγίου καθιερώθηκε με
Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαΐου 1937. Με το Διάταγμα αυτό καθορίζονται
λεπτομερώς όλα όσα αναφέρονται στη συμμετοχή των Αρχών και Εξουσιών του
Στρατού, των Μαθητών κ.λ.π., και κάθε λεπτομέρεια για τη Λιτανεία.
Αλλά
βεβαίως δεν είναι το Βασιλικό αυτό Διάταγμα που συνιστά την εορτή! Ότι
καθιερώνει την Παναγιά μας ως πολιούχο είναι τα πολλά και συνεχή θαύματά Της,
τα οποία αδιακόπως τελούνται εδώ και τα οποία προσελκύουν στη Χάρι Της τις
μυριάδες των προσκυνητών! Από τα πέρατα της Ελλάδος ευσεβείς άνθρωποι
προστρέχουν στην πόλη μας για να αποθέσουν την ελπίδα τους, εάν κάποιο πρόβλημα
τους βασανίζει ή την ευγνωμοσύνη τους, εάν το αίτημά τους έγινε δεκτό,
γονυπετείς μπροστά στη χαριτόβρυτη και περίπυστη Εικόνα.
Είναι
εξόχως συγκινητικό να βλέπουμε κάθε χρόνο τις εκδηλώσεις της ευλαβείας των
πιστών ανθρώπων! Πολλοί συρόμενοι με τα γόνατά τους ανηφορίζουν είτε από
τον κυπαρισσώνα είτε από την κλίμακα. Ανεβαίνουν με πολύ κόπο και
συγχρόνως με τόση χαρά τις βαθμίδες του Ναού (150 σκαλιά), ώστε μπροστά στην
Ιερά Εικόνα να εκπληρώσουν το τάμα τους! Στο Αίγιο επίσης δεν υπάρχει
άνθρωπος, που θα παραλείψη το καθήκον του προς την Παναγία μας. Όλοι
ανεξαιρέτως θα κατηφορίσουν στην παραλία, για να προσκυνήσουν την και Κυρά και
Δέσποινα του κόσμου, την Αρχόντισσα του Λιμανιού του Αιγίου, και να ανάψουν το
κερί τους!
Ο
εορτασμός είναι τριήμερος. Τις πρωϊνές ώρες της Παραμονής τελείται
μια
μικρή λιτανεία και η ιερά Εικόνα μεταφέρεται από το θρόνο Της και
τοποθετείται στο μέσον του Ναού. Εκεί παραμένει μέχρι το βράδυ της
Κυριακής του Θωμά, οπότε αποδίδεται η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Η αγία
Εικόνα δια λιτανείας και πάλιν μεταφέρεται στη θέση της. Τοποθετείται στο
θρόνο Της.
Το
πρωΐ της Παρασκευής, μετά την επίσημη αρχιερατική θεία Λειτουργία τελείται
πάνδημος Λιτανεία. Η Ιερά Εικόνα φέρεται επισήμως στην πόλη και ο Λαός
αγιάζεται. Στην κεντρική πλατεία, της Αγίας Λαύρας, τελείται δέησις και
εκφωνείται ο πανηγυρικός εκκλησιαστικός λόγος. Στην πόλη μας η Λιτανεία
είναι μια προσευχή. Όλοι εδώ υποδέχονται με σιγή και ευλάβεια την ιερά Εικόνα
της Θεομήτορος. Γονατίζουν στο πέρασμα της. Ψελλίζουν λόγια προσευχής.
Κατανύγεται η καρδιά τους. Δακρύζουν τα μάτια τους. Μικροί
και μεγάλοι τιμούν την Παναγία μας. Μόνον οι ασθενείς και οι ανήμποροι απουσιάζουν!
Όλοι τρέχουν να προσκυνήσουν! Στρώνουν μύρτα στο πέρασμά Της!
Τοποθετούν στο δρόμο πολύτιμα χαλιά, υφαντά του αργαλειού, κομμάτια
περίτεχνα και πολύτιμα, ώστε να διέλθη πάνω τους η Μεγάλη Κυρία του Αιγίου!
Ανάβουν θυμίαμα και κεράκια, στολίζουν τα σπίτια τους με ότι πολύτιμο
έχουν! Στο Αίγιο η Λιτανεία της Τρυπητής είναι μια μεγάλη κατάκτηση της
πίστεως! Η Παναγιά μας σαγηνεύει τις ψυχές όλων, συγκινεί και εμπνέει! Ο
ένας δανείζει την ευλάβειά του στον άλλον και όλοι μαζί προσκυνάμε την Κυρά των
Αγγέλων, όταν διαβαίνει ενώπιόν μας!
Η Λιτανεία ολοκληρώνεται στην κεντρική πλατεία της πόλεως του Αιγίου στην πλατεία Αγίας Λαύρας απ’ όπου θα επιστρέψει και πάλι στον Θρόνο της.
Τέλος, εξ’ ίσου κατανυκτική και
μεγαλοπρεπής επίσης είναι η Απόδοσις της εορτής, που τελείται κάθε χρόνο το
απόγευμα της Κυριακής του Θωμά. Χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου
και με την συμμετοχήν πλειάδος Ιερέων της πόλεως και της περιοχής ψάλλονται οι
«Χαιρετισμοί της Παναγίας μας ως Ζωοδόχου Πηγής». Συμμετέχουν με την
κατανυκτική ψαλμωδία τους η Χορωδία Βυζαντινής Μουσικής της Μητροπόλεώς μας.
Περί το τέλος της Ακολουθίας γίνεται μικρή Λιτανεία εντός του Ναού και η
Ιερά Εικόνα, την οποίαν υποβαστάζουν Ιερείς, τοποθετείται και πάλι στο Θρόνο
Της.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ
Από τα ωραιότερα θρησκευτικά μνημεία
της Ελλάδος είναι το σεβάσμιο και ιστορικό Ιερό Προσκύνημα «Ζωοδόχος Πηγή»,
γνωστότερο ως «ΠΑΝΑΓΙΑ η ΤΡΥΠΗΤΗ» του Αιγίου. Ευρίσκεται στην παραλία της
πόλεως του Αιγίου, κτισμένο επί αποκρήμνου βράχου ύψους 30
μέτρων περίπου πάνω
από την επιφάνεια της θαλάσσης, μέσα σε σπήλαιο (=τρύπα, εξ’ ου και η ονομασία
«ΤΡΥΠΗΤΗ ή ΤΡΟΥΠΗΤΗ», όπως ακριβέστερα αναγράφεται πάνω στην μεταλλική πλάκα –
πουκάμισο της ιεράς Εικόνος).
Γραπτές ιστορικές πηγές, αναφερόμενες
στον ιερό ζωγράφο και στον τρόπο ανευρέσεως της θαυματουργού Εικόνος, δυστυχώς
δεν έχουν διασωθεί. Σύμφωνα όμως με την ευλαβή Παράδοση, η οποία
διασώζεται και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, περί τα μέσα του 16ου αιώνος
(δηλ. το έτος 1550 περίπου), κάποιος ναυτικός έπλεε με το πλοιάριό του στ’
ανοιχτά του Κορινθιακού κόλπου. Κατά την διάρκεια της νύκτας, μετά από
σφοδρή θαλασσοταραχή, το πλοιάριο ναυάγησε και βυθίστηκε. Ο καπετάνιος,
ναυαγός τώρα στη μανιασμένη θάλασσα, παλεύει με τα αφρισμένα κύματα μέσα σε
βαθύ σκοτάδι. Μοναδική του ελπίδα η Παναγία μας, την Οποίαν με θερμή
πίστη επικαλείται. Και να, στην αγωνία του, μέσα στο πυκνό σκοτάδι του
Κορινθιακού, ξαφνικά ένα φως ξεπροβάλλει! Θεριεύει μέσα του η ελπίδα,
επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις και, κολυμπώντας, κατευθύνεται προς το φώς
εκείνο. Φεγγοβολάει όλος ο βράχος! Μια αόρατη δύναμη τον ελκύει και
τον ενδυναμώνει, επιτέλους φθάνει εκεί, όπου το φως ξεπροβάλλει. Και ώ του
θαύματος, δεν υπάρχει φώς, ούτε καίει κάτι! Μια εικόνα φεγγοβολάει
ολόκληρη και φωτίζει ολόγυρα! Είναι η Χαριτόβρυτη Εικόνα της Παναγίας
μας, κρυμμένη – ποιος γνωρίζει πόσους αιώνες – μέσα στο βραχώδες τούτο
σπήλαιο. Η Παναγία μας φανερώθηκε στο Αίγιο! Ήλθε ανάμεσά
μας!
Ο ευρέτης της Ιεράς Εικόνος γίνεται ο πρώτος ασκητής. (Το ασκητήριό του
βρίσκεται στο ανατολικό μέρος του σημερινού ναού). Το πρώτο ασκητήριο
σύντομα εξελίσσεται σε μοναστήρι.
Θαύματα της Παναγιάς μας.
Πόσες ευεργεσίες δεν οφείλουν οι
χριστιανοί στην Παναγία Τρυπητή! Πόσα θαύματα, αφανή και φανερά, δεν
τελούνται δια της μεσιτείας Της! Πόσες φορές δεν σώθηκαν χριστιανοί από
φοβερή ασθένεια, από κινδύνους και καταστροφές, όταν με πίστη ζήτησαν την
προστασία και την βοήθειά Της! Παραλείποντες τις ιάσεις διαφόρων
ασθενειών, τις θεραπείες κωφαλάλων, τυφλών, παραλύτων, δαιμονιζομένων
κ.α. θα περιορισθούμε σε ορισμένα θαύματα που έχουν γενικότερη σημασία,
όπως μας τα διέσωσε η καταγραφή που έγινε από τον π. Νικόλαο Ντρέκη.
Σωτηρία του Αιγίου από τους
βομβαρδισμούς του 1941
Η κατά τον Απρίλιο του 1941 ιταλικά και γερμανικά αεροπλάνα με αληθινή μανία
βομβάρδισαν το Αίγιο. Καμία όμως από τις εχθρικές οβίδες δεν βρήκε το
στόχο της. Όλες έπεφταν στη θάλασσα! Και για να μη υπάρχει
αμφιβολία, ότι το αόρατο χέρι της Παναγίας μας τις έσπρωχνε κατά κει, μία από
τις οβίδες εκείνες έπεσε και σφηνώθηκε μέσα στην καμινάδα του εργοστασίου της
Χαρτοποιίας Αιγίου, που βρίσκεται στην παραλία, την ώρα που το εργοστάσιο ήταν
σε λειτουργία! Η βόμβα σφηνώθηκε μέσα στην καυτή καμινάδα και όμως δεν
εξερράγη! Δέχθηκε αρκετές ακόμη βόμβες, έμεινε όμως άθικτο! Κόσμος πολύς
εργαζόταν εκεί. Τα θύματα θα ήσαν πολλά. Γι’ αυτό και αποτέλεσε στόχο του
εχθρού. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την θεομητορική επέμβαση και σωτηρία
του η Διοίκησις του Εργοστασίου ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει δωρεάν
ηλεκτρική ενέργεια προς τον Ιερό Προσκύνημα. Αργότερα, μετά την
απελευθέρωση της Πατρίδος οι Ιταλοί αεροπόροι που είχαν πάρει μέρος στον
βομβαρδισμό του Αιγίου, ομολόγησαν ότι κατά την έφοδό τους δεν μπορούσαν να
στοχεύσουν επιτυχώς, επειδή ένα νέφος πυκνό εκάλυπτε ολόκληρη την πόλη! Η
σκέπη της Παναγίας μας ήταν κι εδώ η σωτήρια σκέπη της πόλεως.
Και άλλες ακόμη φορές κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής εκινδύνευσε με
αφανισμό το Αίγιο. Εσώθη όμως και πάλι με την Χάρη της Παναγίας.
Μετά το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και την καταστροφή των ιστορικών μας
Μοναστηριών, οι κάτοικοι του Αιγίου έντρομοι ανέμεναν να έχουν την ίδια τύχη με
τους Καλαβρυτινούς. Όμως με την παρέμβαση του τότε Μητροπολίτου
Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Θεοκλήτου, κάμφθηκε η οργή του Γερμανού Διοικητού
Τένερ και επιτέλους εξεδόθη διαταγή περί μη καταστροφής της πόλεως.
Κάτοικοι του Αιγίου, οι οποίοι έχονταν σε επαφή με τον θηριώδη εκείνο Διοικητή
των ΕΣ-ΕΣ, διέσωσαν την ομολογία του: πολλές φορές είχε απφασίσει να
καταστρέψη το Αίγιο, αλλά μια μαυροφορεμένη γυναίκα εμφανιζόταν και τον
εμπόδιζε. Κάποτε μάλιστα στον απείλησε, ότι εάν τολμήση να θίξη την πόλη
Της «θα τον μαρμαρώσει»!
Και άλλα θαυμαστά γεγονότα
Στις 2 Μαΐου 1955 κατά την διάρκειαν της θείας Λειτουργίας
θεραπεύθηκε η Μαρία Π.Κ, κάτοικος Αθηνών. Η γυναίκα αυτή πριν από 29
μέρες, κατόπιν διαβολικής επεμβάσεως, είχε χάσει αιφνιδίως την φωνήν της.
Νοσηλεύτηκε στην κλινική «Αγία Ελένη» επί 17 ημέρες και είχε υποβληθή σε
εγχείρηση, αλλά δεν ανέκτησε την ομιλίαν της. Κατόπιν επιθυμίας της οι
οικείοι την έφεραν στην Παναγία την Τρυπητή. Παρέμεινεν εντός του Ναού,
νηστεύουσα και προσευχόμενη. Στις 2 Μαΐου 1955 κατά την Θεία Λειτουργίαν,
όταν ο Ιερεύς ήρχισε να ψάλλη το «Εξαιρέτως, της Παναγίας Αχράντου…», η Εικόνα
της Θεοτόκου έτριξεν, ενώ την ίδια στιγμή ξαφνικά ακούσθηκε η φωνή της
ασθενούς: «Παναγία μου, σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες την φωνήν μου…»! το
θαύμα τούτο συνέβη παρουσία εκατοντάδων εκκλησιαζομένων, το περιέγραψε δε εν
εκτάσει ο τοπικός και ο αθηναϊκός Τύπος.
Η Π.Σ.Γ., κάτοικος Αβύθου
Αιγιαλείας υπέφερεν επί τριετίαν από ακατάσχετη αιμορραγία. Οι θεράποντες
ιατροί υπέδειξαν να υποβληθή σε εγχείρησι. Η ασθενής, όμως, πλήρης
πίστεως προς τον Θεό, παρεκάλει να την θεραπεύση χωρίς να χειρουργηθή.
Παρά ταύτα είχε ήδη ορισθή η ημέρα της εγχειρήσεώς της. Όμως λίγες μέρες
πριν, στις 7 Δεκεμβρίους 1958, είδε στον ύπνο της την Παναγία! Της
υπέδειξε να μεταβή στο Προσκύνημα, να ζητήση από την Επιστροπήν και να παραλάβη
ένα δακτυλίδι από τα αφιερώματα, που υπάρχουν στην θαυματουργό Εικόνα της, να
το φορέση με ευλάβεια και τότε θα ανακτήση την υγεία της. Και, ώ του
θαύματος! Μόλις η Π.Σ.Γ., συμμορφώθηκε προς την εντολή της Παναγίας,
«έστη η ρύσις του αίματος αυτής» και εθεραπεύθη τελείως! Ήλθε κατόπιν εις
γάμου κοινωνίαν με τον συγχωριανό της Ηλία Γ.Χ., απέκτησε δε και δυο
τέκνα. Οι θεράποντες ιατροί Ε.Τ., χειρούργος, και Α.Γ., παθολόγος,
ομολόγησαν το υπερφυές θαύμα.
Πολύ συχνά οι Επίτροποι του Ιερού
Προσκυνήματος στην ειδική θυρίδα των αφιερωμάτων, που είναι ακριβώς κάτω από
την ιερά Εικόνα, ευρίσκουν αφιερώματα και χειρόγραφα σημειώματα, γραμμένα από
χριστιανούς που κατά καιρούς έχουν ευεργετηθή από την Παναγία μας. Είναι
πολύ συγκινητικό να διαβάζει κάποιο τις εξομολογήσεις των ευεργετηθέντων.
Είναι γραμμένες με απλοϊκό τρόπο αλλά εκφράζουν τα αισθήματα των ανθρώπων χωρίς
ψιμύθια και προσποιήσεις.
 |
ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΑΧΟ
ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ |
Η Σκέπη της Παναγιάς να μας προστατεύει!
.jpg)
